جایزه‌ای برای دو میلیون مخاطب

برای کسی که ایده‌ای داشته و عمرش را صرف چیزی یا کاری کرده هیچ لحظه‌ای لذت‌بخش‌تر از آن نیست که می‌‌بیند حاصل زحماتش به ثمر نشسته است و دیگران، حاصل کار او را دیده‌اند و مورد تحسین قرار داده‌اند.

یادم می‌آید زمانی پدر مرحومم را که یک فرد روستایی‌زاده و فوق‌العاده زحمتکش بود به خاطر شاگرد اول شدن خواهرم مهین (حدود پنجاه سال پیش)، به مدرسه دعوت کردند تا در مراسم تجلیل از دخترش شرکت کند.

پدرم تعریف می‌کردند که وقتی از والدین دانش‌آموزان موفق تقدیر می‌کردند به عنوان نفر اول اسم یکی از مسوولان کشوری و نفر دوم اسم مرا خواندند و من و ایشان با هم به روی سن رفتیم و به یک اندازه تشویق شدیم و این لحظه‌ای بود که افتخار تمام وجودم را فراگرفت و احساس کردم زحماتم نتیجه داده است. شبیه این حس را من زمانی داشتم که موفقیت از میان 1400 نشریه فعال در کشور با معیارهای علمی و از پیش تعریف‌شده جهانی به عنوان «برند برتر مطبوعاتی کشور» انتخاب شد و نامش در کنار روزنامه‌ای قرار گرفت که در کنار برخورداری از کادر مجرب و رویکرد حرفه‌ای، در شروع کار خود از امکانات دولتی و سرمایه اولیه بسیار بالایی برخوردار بوده است. در حالی‌که موفقیت با دستی خالی و قلب‌هایی سرشار از عشق آغاز به کار کرد و به این نقطه رسید که اینک حتی مخالفان «موفقیت» هم نمی‌توانند موفقیت آن را نادیده بگیرند. این جایزه متعلق به من، آقای حلت یا سردبیر محترم مجله نیست. بلکه متعلق به تحریریه و تیم فنی مجربی است که با تهیه و آماده‌سازی مطالب موفقیت این بار را به دوش می‌کشند و اگر آنها نبودند چرخ‌های موفقیت هرگز به روانی امروز نمی‌چرخید، این جایزه منحصر به تحریریه و تیم اجرایی موفقیت هم نیست بلکه متعلق به تمام دو میلیون مخاطبی است که به طور مستقیم یا غیرمستقیم موفقیت را می‌خوانند و اگر حمایت‌های پایدار آنان نبود موفقیت هرگز به موقعیت کنونی خود نمی‌رسید. این جایزه متعلق به خود شماست، همچنان در کنارمان باشید چون ما هنوز نیاز به تکامل داریم.